۷ نکته در مورد پرواز با پاراگلایدر که نمی دانید

پاراگلایدرسواری نباید با کایت‌ سواری اشتباه گرفته شود

تفاوت اصلی پرواز با پاراگلایدر و کایت سواری در شکل و طرح بال است. کایت ها ساختارهایی با بال مستحکم و شکل ثابت شکل هستند که با استفاده از یک قاب آلومینیومی یک بال Vو مشابه بمب افکن را می سازند. در نقطه مقابل چترهای پاراگلایدر ساختارهایی نرم هستند، بدون قاب داخلی، به هنگام متورم شدن توسط باد یک شکل بیضوی به خود می گیرند. از آنجا که سرعت پرواز کمتری دارند، حرکت آنها بسیار آهسته‌تر از کایت می باشد، و در نتیجه منحنی یادگیری معمولاً برای پاراگلایدر آهسته تر است و آموزش پاراگلایدر زمان بیشتری می‌برد. همچنین، پاراگلایدرها به راحتی داخل یک کیسه کوچک جا می‌گیرند، بنابراین شما می توانید آنها را به کوه ها بروید و هنگامی که از بودن روی کوه خسته شدید رو به پایین پرواز کنید.

پاراگلایدرسواری نباید با پاراسیلینک اشتباه گرفته شود

پاراسیل‌ها اساسا فقط چتر نجات هستند و توسط افرادی که با قایق‌ها در ساحل یا دریاچه‌ها شناور می‌شوند، استفاده می‌شوند. آنها هرگز بیش از چند صد فوت بالاتر نمی‌توانند پروازکنند. طراحی یک پاراگلایدر بیشتر شبیه به طراحی یک هواپیمای ۷۴۷ است تا چتر نجات. پاراگلایدر طراحی شده است تا نه فقط به آرامی به زمین برسد، بلکه بر جریان‌های حرارتی غلبه کند و در هوا اوج بگیرد. این یک تجربه بسیار متغیر است، به همین دلیل کسانی که با پاراگلایدر پرواز می کنند خلبان نامیده می شود و افرادی که از چترنجات استفاده می کنند عنوان خاصی را یدک نمی کشند.

پرواز با پاراگلایدر آنگونه که به نظر می‌آید خطرناک نیست

پاراگلایدرینگ در واقع یکی از امن ترین ورزش‌های هوایی است. در مرحله اول، شما با حداقل ۳۰ طناب به بال بالایی متصل می شوید که هر کدام به اندازه کافی برای تحمل وزن شما، قوی هستند. در حین پرواز با پاراگلایدر خطر تغییر شکل و یا در معرض سقوط  قرار گرفتن وجود دارد، اما این اتفاق به ندرت پیش می‌آید و معمولا به دلیل پرواز در شرایط جوی نامناسب توسط خلبان‌های کم تجربه اتفاق می‌افتد. اگر شما در ارتفاع کافی (بیش از ۷۰۰ فوت و یا بیشتر) هستید، چتر نجات شما را با امنیت به زمین هدایت می کند؛ خطر زمانی وجود دارد که بیش از حد به زمین در انجام برخی از مانورهای خطرناک، نزدیک باشید. در این صورت چتر نجات شما زمان مناسب برای باز شدن قبل از اینکه شما به زمین برسید را ندارد. در گروه پرواز آسمان تهران همواره اصل بر رعایت ایمین و سلامت افراد بنا نهاده شده است، به همین دلیل فرایند رزرو پرواز تفریحی یک روز قبل انجام شده و علاقمندان یک الی ۲ روز قبل از پرواز می‌توانند جهت پرواز با ما تماس گرفته و از وضعیت جوی و آماده بودن شرایط با خبر شده و رزرو بلیط کنند. در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر راجع به ایمنی پاراگلایدر اینجا کلیک کنید.

پاراگلایدر توسط ناسا اسم‌گذاری شده است

لئوناردو داوینچی شاید اولین چتر نجات را طراحی کرده باشد، اما ناسا به طراحی آن کمک کرده و نام آن پاراگلایدر گذاشته است. در سال ۱۹۶۱، یک مهندس فرانسوی به نام پیر لمویین اولین قدم ها را با بریدن منافذ استراتژیک در یک چتر نجات انجام داد که به آن اجازه می داد تا در هوا صعود کرده و هدایت شود ، اما این ناسا بود که آنچه را که “بال بادبان” می نامید ، برای استفاده از کپسول داخل پاراگلایدر، توسعه داد.

از صندلی که اکنون روی آن نشسته اید راحت‌تر است

در پرواز با پاراگلایدر بر خلاف بسیاری از فعالیت‌های مبتنی بر مهار، مانند پریدن و چتربازی، تمرکز بر روی مجموعه ا‌ی از تسمه ها و قسمت‌هایی در اطراف پاهای شما نیست. مهارکننده‌های یک پاراگلایدر مدرن شما را به چیزی شبیه به یک صندلی سالن متصل می کند، که در آن چتر نجات و سایر خیمه ها قرار داده می شود و برخی از آنها حتی دارای پشتیبانی کمری هستند. پس از اینکه شما تیک آف کردید و به پرواز درآمدید، شما به سادگی “صندلی” را به زیر باسن خود سر می دهید و هر سمتی که باد شما را ببرد پرواز می‌کنید.

در پرواز با پاراگلایدر شما ترمز و گاز دارید

در پرواز با پاراگلایدر قطعا موتور احتراق وجود ندارد، اما خلبانان کنترل زیادی بر چتر خود دارند. کنترل در قسمتی که زیر دست خلبان و متصل به سمت راست و چپ بال‌ها است قرار دارد که می‌توانند برای هدایت و تنظیم سرعت از آن استفاده کنند. تنها چیزی که مستقیما تحت کنترل آنها نیست، صعود است – این بستگی به مهارت (و شانس) آن در پیدا کردن ستون‌های حرارتی دارد.

می توانید از طریق پاراگلایدرسواری به سراسر کشور سفر کنید

اگر شما خیلی خیلی خوب عمل می‌کنید، می‌توانید پروازهای ۱۵ الی ۲۵ دقیقه‌ای داشته باشید. زمان پرواز بر اساس شرایط جوی تغییر می‌کند. اما خلبان‌هایی که مهارت کافی در پیدا کردن و بهره‌برداری ستون‌های حرارتی دارند، می‌توانند در قسمت‌های  مختلف پریده و فواصل طولانی را پرواز کنند، همچون ویل گاد، کسی که رکورد پرواز ۲۶۳ مایل را دارد.

منبع: http://mentalfloss.com/article/18746/7-things-you-didnt-know-about-paragliding

شما در مورد پرواز با پاراگلایدر یه نظری دارید؟ برای ما در قسمت نظرات بنویسید.